به نام خدا
دلیل اینکه انقد میخوام راجع به دوست حرف بزنم اینه که واقعاً دوستای آدما جایگاه ویژه ای دارن ! یعنی پدر و مادر و خواهر و برادر موجوداتی هستن که بالاجبار باهاشون ارتباط برقرار میکنی و البته در بیشتر مواقع راضی ای از این رابطه اما دوستو با دستای خودت انتخاب میکنی ! و بهش چنان جایگاهی میدی که میتونه گند بزنه به زندگیت و بره !
دوستا رو میشه چندجور دسته بندی کرد ولی اصلاً دسته بندیا مهم نیستن ! مهم اینه که تو حالت باهاشون خوش باشه. وقتی سن ت کمه با بچه هایی رفیق میشی که مثلاً به نوعی مودب ترن ! مثلاً توی مهدکودک و دبستان با بچه هایی رفیق میشی که وقتی دارن خوراکیشونو میخورن یه تعارف به تو هم میزنن! بعد اردو که میرین برای شمام خوراکی میارن !
توی دبیرستان دوستیای من به این سبک بودن که هرچی طرف بیشتر فحش میداد و بیشتر راجع به مسائل غیراخلاقی صحبت میکرد بیشتر جذب میشدم ! شاید عجیب به نظر بیاد ولی برای یه پسری که هیچی از هیچی نمیدونه اینجور رفقا نقش یه فانوس رو داشتن !
توی کارشناسی هم افرادیو انتخاب کردم که بیشتر شوخ طبع بودن ! بیشتر حالم باهاشون خوش بود و بیشتر حس میکردم مرام میذارنو مچ میشیم و میخندیم !
ولی الان توی ارشد از آدمایی خوشم میاد که دهنشون بوی قرمه سبزی نمیده ! 4 تا کتاب خوندن و چندتا فیلم دادن ! توی یه سری زمینه ها تئوریسین ن مثلاً ! میشه باهاشون مشورت کرد و مشورت گرفت !
نکته جالب اینجاس که من از بین همه ی شعبه هایی که توی هر دوره از زندگیم زدم (شما به جای شعبه بگو دوست) شاید اندک ن آدمایی که الان میپسندمشون ! یعنی به مذاق الانم خوش میاد.
حالا سوال اینه باید با بقیه چیکار کرد ؟
شاید عجیب به نظر بیاد این حرفم ولی این بقیه رو باید اروم اروم خنثی شون کرد !
دقیقتر بخوام بگم واقعاً شاید کارایی یه دوست در آینده تنها همین باشه که بگی "ای وای منصور چقد بزرگ شدی ! ای وای چه پیر شدی ! کجا بودی این همه مدت ! یادته اکبرو یه بار با کوکب دیدیم توی پارک ! بعد رفتیم یه سیگارت انداختیم زیر کوکب ! وقتی سیگارت ترکید، عمه اخترو اوردیم جلوی چشای کوکب " بعدم قاه قاه بخندین و حسرت بخورین چه سالای خوبی بود !
واقعا کارایی یه سری از ادما در همین حد ه ! یعنی نمیشه بیشتر از این باهاشون باشی و ازشون نفع معنوی ببری! البته ماها قطعاً وقتی اینجور رفقا رو میبینیم حسرت میخوریم که چرا این همه مدت باهم نبودیم ! ولی مطمئن باشید نبودنمون با اونا بهتر از بودنمون بوده !
دوستایی رو که حس میکنین نتونستن آپدیت کنن خودشونو با سن تون، با سلیقه تون ، آروم آروم کنار بذارید !
و سعی کنید ازشون خاطره بسازید و نگهشون دارید واسه بعداً
چون مطمئن باشییییییییید بیشتر اون دوستایی که اوج کمکشون، خوراکی دادنشون بود و اوج حرکتشون، فحش دادنشون بود و اوج صمیمیتشون، جوک گفتنشون بود وقتی مواجه میشن با خواسته های جدید شما باعث پیشرفتتون نمیشن !
باعث میشن با همون خواسته ها و توقعات و همون شخصیت قبلی تون، درجا بزنید و این با اصل زندگی در تناقض ه
